De pracht van de aarde

posted by Admin on Sat, 26/04/2014 - 18:28
Dutch
Scope: 
Earth

De pracht van onze planeet.

De mensheid zou gewoon geen beter leven kunnen leiden, dan in harmonie met deze enige werkelijke en natuurlijke omgeving voor ons.

Helaas hebben bepaalde krachten zich aanhoudend ingespannen om ons te doen geloven, en zichzelf ook, dat de mensheid superieur is aan de rest van de natuur en 'dus' tot onze beschikking staat om uitgebuit te worden, bijna altijd in de naam van een abstracte hogere authoriteit: goden, de staat, de economie.

https://www.youtube.com/watch?v=thuViaxRd_w

 

Met name de industriële machten hebben ons in de afgelopen eeuw onophoudelijk voorgehouden dat we altijd meer en beter nodig hebben om 'gelukkig' te zijn: meer eten, mooiere kleren, betere wagen, groter huis, en daarmee ook meer comfort, meer veiligheid, meer zekerheid, meer 'plezier', meer 'geluk', meer 'vrienden' en ga zo maar door. Ze proberen de essentie van het menselijk leven terug te brengen tot niets anders dan een constant toenemende consumptie van industrieel geproduceerde goederen en diensten, ook al betekent dat een cumulatieve afbraak van ons leefmillieu, de natuurlijke verscheidenheid en de planetaire harmonie.

Het veel waarschijnlijker en langzamerhand verifieerbaar, dat een werkelijke vooruitgang van de mensheid alleen kan plaatsvinden in harmonie met de natuur en in connectie met onze wortels. Aangezien de authoriteiten van deze machten dit niet (willen) weten of begrijpen, is het aan de 'gewone burger' om de werkelijk menselijke essentie te (h)erkennen, te verspreiden en met geduld een ander model van de maatschappij op te bouwen, totdat het oude model vanzelf obsoleet wordt (naar een wijze uitspraak van Buckminster Fuller).

Het hele punt is wel, dat we ondertussen serieus moeten beginnen aan een wederopbouw. 'Sustainability' was misschien nog voldoende geweest in, zeg, de jaren zestig, maar nu niet meer. Er wordt altijd gesproken over het achterlaten van een mooie wereld voor onze kinderen, en de kinderen van onze kinderen, maar misschien zouden we op grote schaal moeten beginnen in te zien dat wij, de generaties die nú leven, onderhand zelf die kinderen zijn, namelijk van degenen die ditzelfde veertig jaar geleden zeiden.

Nog enkele videos die voorgaande ondersteunen.