Visie

Visie en uitgangspunt van Human Progress

De evolutie van het leven op aarde en dus ook van de mens, is eigenlijk niets anders dan een onderdeel van de totale Cosmische Evolutie. Deze Cosmische Evolutie is in feite heel simpel en alleen gebaseerd op één proces dat zich constant herhaalt: de toename van de bestaande complexiteit.

Toenemende complexiteit

Een simpele voorstelling van deze toenemende complexiteit is te maken met legosteentjes. Als er er veel individuele legosteentjes door de ruimte zweven en met elkaar botsen, kan het niet anders dan dat, op een gegeven ogenblik, twee steentjes toevallig precies aan elkaar klikken. Dit dubbele legoblok is complexer dan een enkel legosteen. Deze dubbele blokken kunnen ook weer botsen en aan elkaar klikken, waardoor de complexiteit nog meer toeneemt. 
Als je dit simpele voorbeeld vertaalt naar atomen, moleculen, cellen en organismen dan heb je in feite het fundamentele mechanisme van Cosmische Evolutie te pakken.

 

Cosmische hierarchie?

Zonder nauwkeurigheid te pretenderen kunnen er, globaal gezien een aantal stadia onderscheiden worden in deze toenemende complexiteit als treden van een trap (dikgedrukt = reeds bereikte situatie):

  1. elementaire deeltjes
  2. atomen, de eerste elementen
  3. lichte en zware moleculen
  4. complexe moleculen (bio-moleculen) zoals aminozuren
  5. eencellig leven
  6. meercellig leven
  7. complexe levensvormen
  8. (individueel) bewustzijn 
  9. emoties
  10. kennis, intellect
  11. inspiratie, creativiteit
  12. spiritualiteit?
  13. collectief bewustzijn (planetair)?
    bestaat dit wellicht al (of nog) onder diersoorten?
    hebben we dit zelf misschien al gehad maar is het afgevlakt door de maatschappij waarin we leven?
  14. verbinding met andere collectieve bewustzijnen (interstellair)?
  15. ... mogelijke andere stappen ...
  16. een 'eeuwig bestaan'? 
    Kan dit het equivalent zijn van wat door religies benoemd wordt als de 'hemel', 'god' of 'het licht'...?
    Misschien kan het voorgesteld worden als één of andere vorm van energie, collectief en gedeeld.
    Kan het misschien zelfs beschouwd worden als het 'doel' van het leven of al het bestaan, de Cosmische Evolutie in haar geheel?

Er kan ook een zekere mate van cosmische hierarchie beschouwd worden (deels overlappend met bovenstaande), in vergelijkbare zin als de Piramide van Maslow (een volgende stap kan pas gezet worden als de voorgaande bestaat):

  1. ruimte
  2. tijd
  3. materie
  4. energie
  5. informatie - interactie - communicatie
  6. (zelf)bewustzijn
  7. emoties
  8. kennis
  9. inbeeldingsvermogen - inspiratie - creativiteit
  10. spiritualiteit?
  11. collectief bewustzijn?
  12. onderling verbonden collective bewustzijnen?
  13. ... mogelijke andere stappen ...
  14. een (bijna) 'eeuwig' bestaan?


Representation of spiritual evolution according to hinduhumanrights.info

 

De mens is niet het eindpunt, maar gewoon één van de stadia
in het traject van de Cosmische Evolutie

Op deze manier bekeken, is de mens(heid) niet anders dan gewoonweg de meest recente fase in het traject van dit eeuwig doorgaande proces. 
We zijn waarschijnlijk helemaal niet één of ander soort eindpunt, zoals dat door de eeuwen heen geïnterpreteerd en vaak opgelegd werd, en wordt, door verschillende levensbeschouwingen waaronder de monotheismes, nationalismes of het industrialisme. Een dergelijk eindpunt-idee is natuurlijk net zo antropo(ego)centrisch en arrogant als het middeleeuwse en obsolete geocentrisch wereldbeeld, waarin de aarde graag als middelpunt van het heelal gezien werd.

Ondertussen hadden we met z'n allen al geleerd kunnen hebben voldoende bescheiden en objectief te zijn, om te erkennen dat ook wij alleen maar een klein element zijn binnen een veel groter spel, net zoals het waterstofatoom eveneens slechts een eerste element was binnen de oneindige reis naar 'het (een) groter geheel'. Stel je nou toch eens voor, dat de Cosmische Evolutie tot stilstand zou zijn gekomen, omdat het waterstofatoom zichzelf tot meesterwerk en eindpunt had gekroond, "na alles wat er gebeurd is sinds de Big Bang". Of stel dat de evolutie niet verder was gekomen dan micro-organismen, zoals wellicht op andere planeten in andere melkwegtelsels...

Met andere woorden, als mens(heid) zijn we wél speciaal in de zin dat we, mogelijk, de hoogste vorm van complexiteit zijn die de cosmos tot nu toe voort heeft weten te brengen, maar zijn we niet meer dan het laatst bereikte station van een spoorweg, die nog bijna eindeloos lang doorgaat en die zeker nog een onbekend aantal stations te gaan heeft.

 

Omslagpunt - Crossroads

Zoals vele sociale en spirituele bewegingen al (eeuwen) aanvoelen, zitten wij, de huidige generatie, juist nu op een omslagpunt, waarin we een uitzonderlijke kans aangeboden krijgen, die we kunnen aangrijpen of verpesten, voor onszelf, voor elkaar en voor de Cosmos in haar geheel

Wat het aangrijpen van deze kans precies betekent, is (nog) niet duidelijk. Er is geen uitleg, geen handboek: we moeten het zelf ontdekken, wij zijn de pioniers. Maar het idee van een collectieve geest of energie in de strekking van de "We are one" gedachte is absoluut een interessant concept en zeker niet uitgesloten, ook al bestaan er nog geen tastbare resultaten of conclusies of 'wetenschappelijke bewijzen' (overigens een nogal relatief begrip op sommige terreinen). Tegelijkertijd zou dit aan kunnen sluiten op natuurlijke fenomenen die de wetenschap nog niet kan uitleggen, zoals onder andere het collectief gedrag van scholen vissen of een zwerm vogels, of de schijnbare capaciteit van individuele 'leden' binnen een diersoort, om sneller een nieuw 'trucje' te leren als één van de 'leden' dit 'trucje' al onder de knie heeft gekregen, zelfs op duizenden kilometers afstand (Rupert Sheldrake: collective memory - morphic resonance). 

Anderzijds, hoe we deze kans kunnen verpesten is maar al te duidelijk, ook al kan er discussie bestaan over de exacte manier waarop. Maar het mag ondertussen duidelijk zijn, dat de huidige maatschappij keihard afstevend op een ondergang, zij het op geweldadige wijze in de vorm van oorlog, zij het als gevolg van het volledig ontwrichten van het natuurlijk evenwicht, klimaatsverandering en meer van dien aard. 
Ook is het duidelijk welke kenmerken hieraan ten grondslag liggen: individualisme, egoïsme, gretigheid, arrogantie, corruptie op grote schaal, georganiseerde misdaad of nationalistich/religieus fanatisme om enkele te noemen. Allemaal gestoeld op een "ik ben meer of beter dan jij" idee of in elk geval een "ik wil meer hebben dan jij" gedachte. Ook hierin is de mens letterlijk uniek.

 

Nu of nooit

Als we ervan uitgaan dat wij als mens, zowel individueel als collectief, de hoogste complixiteitsgraad zijn, die de Cosmische Evolutie tot nu toe heeft weten te bereiken, dan is het niet ons recht, om 'daarom dan maar' alle lagere complexiteitsgraden uit te buiten en te verwoesten, maar juist onze plicht, onze taak, onze verantwoordelijkheid en tegelijkertijd ook onze verrijking, vervulling en bevrediging, om als speerpunt van dit hele collectief het verdergaande pad open te breken voor een volgende stap in deze Cosmische Evolutie.

Als we deze kans verbruien, dan komt zij misschien nooit meer terug.
En zoals de zaken ervoor staan in de wereld, is het mogelijk dat we het eind van deze eeuw niet eens halen, als er niet een drastische verandering komt op grote, collectieve schaal in de komende jaren, met zeg maar het jaar 2020 als deadline en point-of-no-return. Want het meest waarschijnlijke is, dat zowel het klimaat als onze natuurlijke omgeving zich in een veel slechtere staat bevinden, dan we ons kunnen voorstellen, met een toenemende verslechtering die veel exponentiëler is dan de autoriteiten en de experts (door diezelfde autoriteiten 'erkende' wetenschappers) willen of durven toe te geven, met bekende consecuenties die ernstiger kunnen zijn dan verwacht, en onbekende consecuenties die wellicht nog veel ernstiger kunnen zijn. En dit alles, als niet eerst die defnitieve oorlog uitbarst.
Er wordt vaak nog altijd gerefereerd aan het feit dat we rekening moeten houden met onze kinderen en de kinderen van onze kinderen; de volgende generaties. Maar dit wordt al sinds decennia gezegd.
Zijn wij ondertussen niet zélf al die generatie(s)?

Molecularism gebruikt een deadline van  2050

Er zijn mensen, die vinden dat het allemaal best wel tot een uitbarsting mag komen, omdat de mens 'slecht' is, dat we er zelf om gevraagd hebben en dat we het verdienen. En dat daarna, de natuur zich wel weer herstelt, beter zelfs zónder ons. En het kan lijken alsof deze mensen gelijk kunnen hebben, dat de aarde er beter vanaf zou zijn, als wij ons niet zo zouden bemoeien met haar natuurlijke processen.
Desalniettemin, voor zover we weten zijn wij op dit moment de enigen die de sleutel hebben voor die mogelijk volgende stap binnen de Cosmische Evolutie. Misschien wel de meest uitzonderlijke stap!
En zoals al eerder gezegd, als wíj niet in staat zijn om die stap te zetten, voordat we verdwijnen of teveel verwoest hebben, is het mogelijk dat deze uitzonderlijke kans zich niet meer voor zal doen op aarde: de kans dat er zich opnieuw een organisme ontwikkelt met voldoende biologische en sociale complexiteit (zoals de mens), met voldoende bewustzijn, die het zich veroorlooft te proberen, of in elk geval te pretenderen, deze sprong te maken naar een collectief bewustzijn.

Want opmerkelijk genoeg, lijkt het zogenaamde 'wonder' van het leven als zodanig, zich met veel meer gemak voor te doen dan in het algemeen wordt aangenomen. Zelfs kometen en meteoren dragen de fundamentele bouwstenen (complexe koolstofmoleculen: de aminozuren) voor de meest elementaire levensvormen. Deze schijnen zich al vrij snel ontwikkeld te hebben, toen onze planeet eenmaal stabiel genoeg was, zo'n 4.400 miljoen jaar geleden. De eerste sporen van leven (micro-organismen) lijken al rond 3.600 miljoen jaar te verschijnen. Dit betekent dat het onstaan van primitieve levensvormen uit het "niets" 800 miljoen jaar nodig had.
Het échte wonder van het leven is in werkelijkheid de ontwikkeling van hogere, meer complexe organismen uit deze primitieve levensvormen. Dat begon slechts zo'n 500 miljoen jaar geleden, gedurende de cambrische explosie en heeft dus 3.100 miljoen jaar nodig gehad, bijna vier keer zo lang dan het ontstaan van het leven zelf! Pas hierna kon zich het volgende, noodzakelijke wonder voltrekken: de ontwikkeling van het bewustzijn. In het geval van de homininae wordt dit geschat op niet meer dan 7 miljoen jaar geleden. 
Met andere woorden het lijkt erop, dat het de evolutie van het leven bijna alle tijd tot nu (3.593 miljoen jaar) en veel moeite gekost heeft om zover te komen! En misschien komen de omstandigheden die het mogelijk gemaakt hebben niet meer terug. 
Vandaar die sensatie van een unieke kans, in elk geval wat betreft dit zonnestelsel.

Space dust is filled with the building blocks of life

 

De "We are one" gedachte

De gedachte dat alles onderling verbonden is -niet alleen mensen onder elkaar of levende wezens, maar zelfs 'dode' materie en dus de aarde in haar geheel en misschien wel de hele cosmos- zou meer aandacht mogen krijgen en beter onderzocht worden. Niet alleen omdat het voor een aanzienlijk deel van de wereldbevolking een hoopgevende gedachte is, maar puur ook om het feit dat het misschien werkelijk zo ís. 
Dit te onderzoeken en zelfs het feit alleen al, dit serieus te beschouwen kan ons nieuwe dingen leren, tot nieuwe conclusies en wellicht ander gedrag brengen, dat tot betere resultaten zou kunnen leiden, ten goede van allen en van alles.

Deze gedachte is enigszins revolutionair en controversieel, omdat het ingaat tegen de algemeen aanvaarde wereld- of levensvisies. En zoals het altijd gegaan is in de menselijke geschiedenis, wordt een dergelijk alternatief beeld niet makkelijk geaccepteerd door de heersende autoriteiten (lees: politiek, financiële wereld, industrie en religies). Maar in verhouding is deze gedachte waarschijnlijk minder revolutionair, dan in hun tijd de gedachte dat de aarde níet plat was, zich níet in het centrum van het heelal bevond of het idee dat God niet bestaat. Het kan gelukkig, in democratische landen, in bijna volledige vrijheid uitgedrukt worden en, dankzij internet, makkelijk wereldwijd verspreid worden. Zo bestaat er een veelheid van nieuwe en niet zo nieuwe bewegingen, die op één of andere manier deze gedachte al ondersteunen. Deze bewegingen zijn echter vooralsnog zeer gefragmenteerd en vormen nauwelijks tegenwicht tegen het overheersende wereldmodel, enkel gebaseerd op die mythe van het geld, de economie en een ongelimiteerde groei van produktie en industrie.

Desalniettemin, de kracht van deze gedachte kan juist in haar diversheid liggen, net zoals het altijd de kracht is geweest van de natuur zelf. De collectieve groei van deze gedachte kan zich al op rizomatische wijze aan het voltrekken zijn, zoals van gember of de bamboeplant: een onzichtbare groei, op niet te voorziene manier, van de fundamentele structuren (de wortels onder de grond) die plotseling, onder de juiste omstandigheden of met de juiste trigger, ogenschijnlijk spontaan en bijna onbeperkt kunnen ontspruiten. Het lijkt erop alsof deze bijna geluidloze en onopmerkbare groei al een tijd aan de gang is en neemt het bewustzijn van de wereldbevolking gestaag toe, ook al zij het nu nog meer impliciet dan expliciet. Naar alle waarschijnlijkheid is het alleen nog maar een kwestie van het wachten op en het stimuleren van deze juiste omstandigheden, waardoor het ineens kan ontspruiten in al zijn potentieel en zich de collectieve wil manifesteert, om werkelijk de koers van de maatschappij te veranderen naar iets wat gezonder is dan die gretige en arrogante obsessie naar geld, macht, bezit en materialisme van wat sommigen "beschaving" durven te noemen. 
En het hoeft niet iedereen te zijn, zelfs niet een meerderheid. Een kritische massa is al voldoende! :)

 

Missie van Human Progress

De fundamentele en noodzakelijke verandering in het model waarop de maatschappij gebaseerd is, zou zich waarschijnlijk wel 'vanzelf' voltrekken in de loop van een volgend aantal generaties, dankzij de intrinsieke kracht van de Cosmische Evolutie zelf, net zoals dat is gebeurd met alle reeds voorgaande stappen in de toename van complexiteit.
De huidige sociale en ecologische problematiek, veroorzaakt door de eigenlijk volledig irrelevante economische en industriële obsessie, is echter steeds dringender en geeft een deadline aan dit ontwikkelingsproces, wat derhalve op tijd moet plaatsvinden. Dit vergt in eerste instantie voldoende bewustzijn onder het algemeen publiek en daarnaast de collectieve wil, creativiteit, inspiratie en inzet, om ervoor te zorgen dat het ook gebeurt. 
Dat deze verandering zich inderdaad op tijd voltrekt, is waar Human Progress, in eerste instantie, aan wil bijdragen en als haar missie beschouwt. In deze hangt Human Progress graag vooral één citaat aan, van Buckminster Füller:

“You never change things by fighting the existing reality.
To change something, build a new model that makes the existing model obsolete.

 

Referenties van "We are One" bewegingen

 

Meerdere visies over doel en rol van het leven en bestaan

  • Moderne wetenschap
    Wetenschap heeft ons ver gebracht in de afgelopen eeuwen, maar de heersende, orthodoxe, strakke wetenschap (alleen als je het kan meten bestaat het) kan ook weer niet álles verklaren. Waarschijnlijk is niet alles is tastbaar, meetbaar of berekenbaar. De quantum-mechanica begint hier overigens onvermijdelijk wat marge in te brengen. Rupert Sheldrake heeft hier over gesproken in de bekende TED talks, maar deze talk is vervolgens uit TED verwijderd. Gelukkig bestaat hij nog wel op Youtube.



  • Evolution in a Hindu perspective
    Our true role in cosmic evolution is to facilitate that manifestation of the Divine consciousness within ourselves and in our world. This cannot be done by mere faith or any outer activity. It requires Yoga and meditation and a life-style that supports these.
    This is a very different view of life than science that views the development of the body as the main factor, or western religions that see faith alone or going to heaven as the goal of life. These systems do not recognize any real evolution of consciousness, much less karma and rebirth.

  • Molecularism - wealth limit, the basic solution
    Plainly mankind has the intelligence to predict the logical consequences of a given situation. And after the onset of environmental chaos and the consequent collapse of the global socio-economic system around 2050 (at the very latest) it is obvious that (just as in 1814, 1919 and 1945) the survivors will need to construct a new system that will try to prevent any repeat of the nightmare.