Vision

Vision and starting point for Human Progress Network

The starting point is a very simple question:

"The Human Species (Homo Sapiens) seems to have emerged some 200.000 years ago.
So, how about our next 200.000 years?"

In our individual lives, we humans frequently think about our own future over a time span that is equal to or even greater than our own age (up to a certain age of course). In that same way Human Progres Network would like to think, theorize and fantasize about our collective future as a species. And we as very little, no further than just our own age, of some 200.000 years would be enough. On a geological time scale this is no more than the blink of an eye. And most probably we are just infants, just starting to discover our own existance.

Dead end street
However, unfortunately there seems to be no sense in thinking about our next 200.000 years, as long as modern 'civilization' (doubtful term) seems to be heading at an ever increasing speed towards the wall in a dead end street. It seems quite clear that if we continue this way we most likely won't even reach the end of this century, due to either some final war or climate change or the breakdown of our natural surrounding or any other man-made disaster.
Un equipo de expertos investiga en un Instituto de Oxford los riesgos de extinción del ser humano.

Solve critical problems first
To avoid a total collapse of human society and possibly the planet as a whole, there are a several key problems that need to be solved first, like the fact that our whole, now globalized, society is solely based on an artificial money and economy system that drives industry to unnecessary and unsustainable heights, while increasing the divisions based on race, religion or state and destroying the planet. Even if it is clear to everybody that this system is unfair, corrupt and it doesn't work, somehow it is rigorously kept in it's place by the corrupted few that hold all the power.

Human Progress wants to look at humanity and the planet beyond the realm of these negative and stupid facts, so most of the related problems are posted on the subsidiary website Independency Project

The beauty of nature

The sheer beauty and miracle of nature, life and consciousness as it is now and how it has developed up to this point, triggers the desire to theorize about how it could go further in the short-term future (on a geological scale) of those next 200.000 years. 
One way to appreciate this beauty is through the scientific understanding of the mechanisms behind it all, from the tiniest to the greatest of scales. Another way to appreciate the beauty is through spritiuality. Since science has a more dominant position in modern 'civilization' it's easiest to start from there and eventually make the jump to spirituality. In other times and in other cultures it might be the other way around.

Ever increasing complexity

Ever since the Big Bang originated the universe, all that exists entered in an everlasting Cosmic Evolution: not just life, but also our planet, the solar system, milky way and the universe as a whole. This evolution seems to be characterized by just one constantly repeating event: the continuous increase of existing complexity.

A simple way of imagining this increase of complexity can be done with blocks of Lego. If many of these blocks float in space and bump into each other, unavoidably at a certain moment, two blocks will click on to each other, forming a double block which is a first increase of complexity. Now these double block bump onto against other blocks as well and can click together again. This is again an increase of complexity.
This simple example can be translated to atoms, to molecules, to cells, to organisms and there you have the fundamental mechanism of Cosmic Evolution.

Without pretending to be exact or complete, several stages in this increase of complexity can be distinguished, like the steps of a staircase (in bold = existing situation; already achieved complexities):

  1. elementary particles
  2. atoms, the first elements
  3. light and heavy molecules
  4. complex molecules (bio-molecules) like aminoacids
  5. unicellular organisms
  6. multicellular organisms
  7. complex organisms
  8. (individual) consciousness (higher mamals like elephants, dolphins, great apes and homo sapiens)
  9. emotions
  10. knowledge, creativity, inspiration (intellect?)
  11. spirituality?
  12. collective consciousness (planetary)?
    does this already (or still) exist among animal species?
  13. connection with other collective consciousnesses (interstallar?)?
  14. ...
  15. eternal existence? 
    A possible equivalent of what religions call 'heaven', 'God' or 'the light'?
    Do we have to think of it as some form of collective and shared energy?
    Could it maybe even be considered as the 'goal' of all life and existence? Of the Cosmic Evolution itself?

Another way of looking at this hierarchy of increasing complexity (partially overlapping the former), might be in a comparable sense as Maslow's Pyramid (a next step/level can only be reached if the former is fulfilled):

  1. space
  2. time
  3. matter
  4. energy
  5. information - interaction - communication
  6. individual consciousness
  7. emotions
  8. knowledge
  9. inspiration - creativity
  10. spirituality?
  11. collective consciousness?
  12. interconnected collective consciousnesses?
  13. ...
  14. "eternal life"?


Representation of spiritual evolution according to hinduhumanrights.info

 

 

Mankind is not the final point, 
but just a (the latest) stage in an ever ongoing Cosmic Evolution

Mankind is no more than the most recent stage on the route of this ongoing process of Cosmic Evolution.
We are not some kind of final point, as has been interpreted and frequently imposed over the ages by several views of life, amonst which monotheisms, nationalisms or industrialism. Such a final-point-view is just as antropo(ego)centric and arrogant as was the medieval and overthrown geocentric model, in which they loved to see the earth as the center of the universe.

By this time we could collectively have learned to be humble and objective enough, to recognize that we, ourselves, are also just a small element within a vastly larger game, just as the hydrogen atom were just a first element within the endless journey to 'the greater whole'. Just imagine that this hydrogen atom would have decided to crown itself as the masterpiece and final point of Cosmic Evolution, "after all that has already happened since the Big Bang". Or imagine that evolution would not have gotten further than micro-organisms...

In other words, mankind IS special in the sense that we, possibly, are the highest form of complexity that the cosmos has been able to produce up till now, but we are no more than just the last reached station on a railway, that still goes on endlessly with an undeterminated number of stations yet to reach.

(further translation pending) 

Omslagpunt - Crossroads

Zoals vele sociale en spirituele bewegingen al (eeuwen) aanvoelen, zitten wij, de huidige generatie, juist nu op een omslagpunt, waarin we een uitzonderlijke kans aangeboden krijgen, die we kunnen aangrijpen of verpesten, voor onszelf, voor elkaar en voor de Cosmos in haar geheel

Wat het aangrijpen van deze kans precies betekent, is (nog) niet duidelijk. Er is geen uitleg, geen handboek: we moeten het zelf ontdekken, wij zijn de pioniers. Maar het idee van een collectieve geest of energie in de strekking van de "We are one" gedachte is absoluut een interessant concept en zeker niet uitgesloten, ook al bestaan er nog geen tastbare resultaten of conclusies of 'wetenschappelijke bewijzen' (overigens een nogal relatief begrip op sommige terreinen). Tegelijkertijd zou dit aan kunnen sluiten op natuurlijke fenomenen die de wetenschap nog niet kan uitleggen, zoals onder andere het collectief gedrag van scholen vissen of een zwerm vogels, of de schijnbare capaciteit van individuele 'leden' binnen een diersoort, om sneller een nieuw 'trucje' te leren als één van de 'leden' dit 'trucje' al onder de knie heeft gekregen, zelfs op duizenden kilometers afstand (Rupert Sheldrake: collective memory - morphic resonance). 

Anderzijds, hoe we deze kans kunnen verpesten is maar al te duidelijk, ook al kan er discussie bestaan over de exacte manier waarop. Maar het mag ondertussen duidelijk zijn, dat de huidige maatschappij keihard afstevend op een ondergang, zij het op geweldadige wijze in de vorm van oorlog, zij het als gevolg van het volledig ontwrichten van het natuurlijk evenwicht, klimaatsverandering en meer van dien aard. 
Ook is het duidelijk welke kenmerken hieraan ten grondslag liggen: individualisme, egoïsme, gretigheid, arrogantie, corruptie op grote schaal, georganiseerde misdaad of nationalistich/religieus fanatisme om enkele te noemen.

 

Nu of nooit

Als we ervan uitgaan dat wij als mens, zowel individueel als collectief, de hoogste complixiteitsgraad zijn, die de Cosmische Evolutie tot nu toe heeft weten te bereiken, dan is het niet ons recht, om daarom dan maar alle lagere complexiteitsgraden uit te buiten en te verwoesten, maar juist onze plicht, onze taak, onze verantwoordelijkheid, maar tegelijkertijd ook onze verrijking, vervulling en bevrediging, om als speerpunt van dit hele collectief het verdergaande pad open te breken voor een volgende stap in deze cosmische evolutie.

Als we deze kans verbruien, dan komt zij misschien nooit meer terug. En zoals de zaken ervoor staan in de wereld, is het mogelijk dat we het eind van deze eeuw niet eens halen, als er niet een drastische verandering komt op grote, collectieve schaal in de komende jaren, met zeg maar het jaar 2020 als deadline en point of no return. Want het meest waarschijnlijke is dat zowel het klimaat als onze natuurlijke omgeving zich in een veel slechtere staat bevinden, dan we ons kunnen voorstellen, met een verslechtering die veel exponentiëler is dan de autoriteiten en de experts ('erkende' wetenschappers) willen of durven toe te geven, met bekende consecuenties die ernstiger kunnen zijn dan verwacht, en onbekende consecuenties die wellicht nog veel ernstiger kunnen zijn. En dit alles als niet eerst die defnitieve oorlog uitbarst.
Er wordt vaak nog steeds gerefereerd aan het feit dat we rekening moeten houden met onze kinderen en de kinderen van onze kinderen, de volgende generaties. Maar dit wordt al sinds decennia gezegd, zijn wij dus ondertussen niet zélf die generatie(s)?
Molecularism gebruikt een deadline van  2050

Er zijn mensen, die vinden dat het allemaal best wel tot een uitbarsting mag komen, omdat de mens 'slecht' is, dat we er zelf om gevraagd hebben en dat we het verdienen. En dat daarna, de natuur zich wel weer herstelt, beter zelfs zónder ons. En het kan lijken alsof deze mensen gelijk kunnen hebben, dat de aarde er beter vanaf zou zijn, als wij ons niet zo zouden bemoeien met haar natuurlijke processen.
Desalniettemin, voor zover we weten zijn we op dit moment de enigen die de sleutel hebben voor die mogelijk volgende stap in de Cosmische Evolutie. Misschien wel de meest uitzonderlijke stap! En zoals al eerder gezegd, als wíj niet in staat zijn om die stap te zetten, voordat we verdwijnen of teveel verwoest hebben, is het mogelijk dat deze uitzonderlijke kans zich niet meer voor zal doen op aarde: de kans dat er zich opnieuw een organisme ontwikkelt met voldoende biologische en sociale complexiteit (zoals de mens), met voldoende bewustzijn, die het veroorlooft te proberen of in elk geval te pretenderen deze sprong te maken naar een collectief bewustzijn.

Want opmerkelijk genoeg, lijkt het zogenaamde 'wonder' van het leven als zodanig, zich met veel meer gemak voor te doen dan in het algemeen wordt aangenomen. Zelfs kometen en meteoren dragen de fundamentele bouwstenen (complexe koolstofmoleculen: de aminozuren) voor de meest elementaire levensvormen. Deze schijnen zich al vrij snel ontwikkeld te hebben, toen onze planeet eenmaal stabiel genoeg was, zo'n 4.400 miljoen jaar geleden. De eerste sporen van leven (micro-organismen) lijken al rond 3.600 miljoen jaar te verschijnen. Dit betekent dat het onstaan van primitieve levensvormen uit het "niets" 800 miljoen jaar nodig had.
Het échte wonder van het leven is in werkelijkheid de ontwikkeling van hogere, meer complexe organismen uit deze primitieve levensvormen. Dat begon slechts zo'n 500 miljoen jaar geleden, gedurende de cambrische explosie en heeft dus 3.100 miljoen jaar nodig gehad, bijna vier keer zo lang dan het ontstaan van het leven zelf! Pas hierna kon zich het volgende, noodzakelijke wonder voltrekken: de ontwikkeling van het bewustzijn. In het geval van de homininae wordt dit geschat op niet meer dan 7 miljoen jaar geleden. 
Met andere woorden het lijkt erop, dat het de evolutie van het leven bijna alle tijd tot nu (3.593 miljoen jaar) en veel moeite gekost heeft om zov ver te komen en misschien komen de omstandigheden die het mogelijk gemaakt hebben niet meer terug. 
Vandaar die sensatie van een unieke kans, in elk geval wat betreft dit zonnestelsel.

Space dust is filled with the building blocks of life

 

 

De "We are one" gedachte

De gedachte dat alles onderling verbonden is -niet alleen mensen onder elkaar of levende wezens, maar zelfs 'dode' materie en dus de aarde in haar geheel en misschien wel de hele cosmos- zou meer aandacht mogen krijgen en beter onderzocht worden. Niet alleen omdat het voor een aanzienlijk deel van de wereldbevolking een hoopgevende gedachte is, maar puur ook om het feit dat het misschien werkelijk zo ís. 
Dit te onderzoeken en zelfs het feit alleen al, dit serieus te beschouwen kan ons nieuwe dingen leren, tot nieuwe conclusies en wellicht ander gedrag brengen, dat tot betere resultaten zou kunnen leiden, ten goede van allen en van alles.

Deze gedachte is enigszins revolutionair en controversieel, omdat het ingaat tegen de algemeen aanvaarde wereld- of levensvisies. En zoals het altijd gegaan is in de menselijke geschiedenis, wordt een dergelijk alternatief beeld niet makkelijk geaccepteerd door de heersende autoriteiten (lees: politiek, financiële wereld, industrie en religies). Maar in verhouding is deze gedachte waarschijnlijk minder revolutionair, dan in hun tijd de gedachte dat de aarde níet plat was, zich níet in het centrum van het heelal bevond of het idee dat God niet bestaat. Het kan gelukkig, in democratische landen, in bijna volledige vrijheid uitgedrukt worden en, dankzij internet, makkelijk wereldwijd verspreid worden. Zo bestaat er een veelheid van nieuwe en niet zo nieuwe bewegingen, die op één of andere manier deze gedachte al ondersteunen. Deze bewegingen zijn echter vooralsnog zeer gefragmenteerd en vormen nauwelijks tegenwicht tegen het overheersende wereldmodel, enkel gebaseerd op die mythe van het geld, de economie en een ongelimiteerde groei van produktie en industrie.

Desalniettemin, de kracht van deze gedachte kan juist in haar diversheid liggen, net zoals het altijd de kracht is geweest van de natuur zelf. De collectieve groei van deze gedachte kan zich al op rizomatische wijze aan het voltrekken zijn, zoals van gember of de bamboeplant: een onzichtbare groei, op niet te voorziene manier, van de fundamentele structuren (de wortels onder de grond) die plotseling, onder de juiste omstandigheden of met de juiste trigger, ogenschijnlijk spontaan en bijna onbeperkt kunnen ontspruiten. Het lijkt erop alsof deze bijna geluidloze en onopmerkbare groei al een tijd aan de gang is en neemt het bewustzijn van de wereldbevolking gestaag toe, ook al zij het nu nog meer impliciet dan expliciet. Naar alle waarschijnlijkheid is het alleen nog maar een kwestie van het wachten op en het stimuleren van deze juiste omstandigheden, waardoor het ineens kan ontspruiten in al zijn potentieel en zich de collectieve wil manifesteert, om werkelijk de koers van de maatschappij te veranderen naar iets wat gezonder is dan die gretige en arrogante obsessie naar geld, macht, bezit en materialisme van wat sommigen "beschaving" durven te noemen. 
En het hoeft niet iedereen te zijn, zelfs niet een meerderheid. Een kritische massa is al voldoende! :)

 

Missie van Human Progress

De fundamentele en noodzakelijke verandering in het model waarop de maatschappij gebaseerd is, zou zich waarschijnlijk wel 'vanzelf' voltrekken in de loop van een volgend aantal generaties, dankzij de intrinsieke kracht van de Cosmische Evolutie zelf, net zoals dat is gebeurd met alle reeds voorgaande stappen in de toename van complexiteit.
De huidige sociale en ecologische problematiek, veroorzaakt door de eigenlijk volledig irrelevante economische en industriële obsessie, is echter steeds dringender en geeft een deadline aan dit ontwikkelingsproces, wat derhalve op tijd moet plaatsvinden. Dit vergt in eerste instantie voldoende bewustzijn onder het algemeen publiek en daarnaast de collectieve wil, creativiteit, inspiratie en inzet, om ervoor te zorgen dat het ook gebeurt. 
Dat deze verandering zich inderdaad op tijd voltrekt, is waar Human Progress, in eerste instantie, aan wil bijdragen en als haar missie beschouwd. 

 

Referenties van "We are One" bewegingen

 

Meerdere visies over doel en rol van het leven en bestaan

  • Moderne wetenschap
    Wetenschap heeft ons ver gebracht in de afgelopen eeuwen, maar de heersende, orthodoxe, strakke wetenschap (alleen als je het kan meten bestaat het) kan ook weer niet álles verklaren. Waarschijnlijk is niet alles is tastbaar, meetbaar of berekenbaar. De quantum-mechanica begint hier overigens onvermijdelijk wat marge in te brengen. Rupert Sheldrake heeft hier over gesproken in de bekende TED talks, maar deze talk is vervolgens uit TED verwijderd. Gelukkig bestaat hij nog wel op Youtube.



  • Evolution in a Hindu perspective
    Our true role in cosmic evolution is to facilitate that manifestation of the Divine consciousness within ourselves and in our world. This cannot be done by mere faith or any outer activity. It requires Yoga and meditation and a life-style that supports these.
    This is a very different view of life than science that views the development of the body as the main factor, or western religions that see faith alone or going to heaven as the goal of life. These systems do not recognize any real evolution of consciousness, much less karma and rebirth.

  • Molecularism - wealth limit, the basic solution
    Plainly mankind has the intelligence to predict the logical consequences of a given situation. And after the onset of environmental chaos and the consequent collapse of the global socio-economic system around 2050 (at the very latest) it is obvious that (just as in 1814, 1919 and 1945) the survivors will need to construct a new system that will try to prevent any repeat of the nightmare.